آنچــه مینویســمـ...

«ذخیره کردن» خیلی مسئله‌ی مهمیِ...
اگه یادت بره هر چند دقیقه یکبار پروژه رو ذخیره کنی، برنامست دیگه، ممکنه گاهی متوقف شه...
اونوقت کل پروژه میره از اول، همه زحماتت میپره...
یه سوال!
کارایی که ما تو دنیای واقعی انجام میدیم، «دکمه‌ی ذخیره» هم دارن؟
یعنی میگم اگه یهو زندگی متوقف شد، نرن از اول😅
اصلا مگه زندگی ما، برنامست که ذخیره و توقف داشته باشه؟!🤔
آره شاید باشه... خط‌های برنامه رو ببین، مثل خط‌کشی خیابوناست. مثل یه راه طولانی، که باید تو زندگی طی کنی و برسی به جایی که بهش میگن مقصد... وقتی رسیدی به مقصد، میتونی خروجی بگیری و نتیجه کارتو ببینی.
توقف تو دنیای واقعی کجاهاست؟ ایستگاه ایست و بازرسی؟ آهان... وقتی که میخوان ازمون امتحان بگیرن.
اگه دکمه‌ی ذخیره رو نزده باشیم، کارایی که تو طول راه کردیم، تو ایستگاه باهامون نخواهند بود. اگه تو ایستگاه چیزی نداشته باشیم، نمیذارن به راهمون ادامه بدیم، نمیذارن برسیم به مقصد...
بعد باید برگردیم کارا رو دوباره با خودمون بیاریم...
گفتم مقصد... آخر فیلم.
وقتی مطمئن میشیم فیلممون تموم شده، میتونیم از تمام زحماتمون خروجی بگیریم. برسیم به نتیجه‌ی کارایی که تو طول راه کردیم...
دیدی چقدر دیدن خروجی شیرینه؟
آدم دلش میخواد هزار بار ببینتش.
اون دنیا میذارن آدم چند بار زندگیشو مرور کنه؟ آخه شاید دوست داشته باشم دوباره زحماتمو نگاه کنم...
راستی...
این دکمه‌ی ذخیره کردن رو از کجا میتونم گیر بیارم؟ یه دونه واسه دنیام میخوام. راهه دیگه، طولانیِ و پر از ایستگاه بازرسی...

چهلـ و یکمینـ سالروز پیروزی انقلاب اسلامی‌و چهلـمینـ روز شهادتــ شهید قاسم سلیمانی گرامی‌باد.